ابوالقاسم صحاب

ابوالقاسم صحاب از پژوهشگران دقیق و مورخان نام‌آشنای ایرانی بود که با نگاهی علمی و موشکافانه به بررسی دوره‌های مهم تاریخ ایران پرداخت. اثر ماندگار او، کتاب زندگانی شاه عباس کبیر، یکی از معتبرترین منابع درباره‌ی دوران صفویه و به‌ویژه شخصیت و سیاست‌های شاه عباس یکم به‌شمار می‌رود. صحاب در این اثر با بهره‌گیری از منابع تاریخی دست‌اول و تحلیل‌های عمیق، تصویری زنده و جامع از ایران دوران صفوی ترسیم کرده و جایگاه این دوره را در تاریخ ایران و جهان اسلام به‌خوبی نشان داده است. زادروز و وفات ابوالقاسم صحاب در ۱۹ فروردین ۱۲۶۶ شمسی در روستای فم (تفرش) دیده به جهان گشود و در ۲۱ دی ۱۳۳۵ در تهران درگذشت و در حرم حضرت معصومه (س) قم به خاک سپرده شد تحصیلات و زبان‌ها از سنین کودکی در مکتب‌خانه خواندن و نوشتن را آغاز کرد. به مرور دانش خود را در حوزه‌های فقه، اصول، منطق، عربی، فرانسه، انگلیسی، آلمانی، روسی گسترش داد فعالیت علمی و فرهنگی او پژوهشگر برجسته‌ای در علوم انسانی بود و بیش از ۷۰ عنوان کتاب و ترجمه در زمینه‌های گوناگون تألیف یا ترجمه کرد از مهم‌ترین آثارش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: زندگانی شاه عباس کبیر فرهنگ خاورشناسان مفتاح‌الاعلام (۶ جلد) تاریخ نقاشی در ایران ترجمه‌های متعدد در حوزه تاریخ قرآن، فلسفه، نقشه‌نگاری و جغرافیا موسسه جغرافیایی و کارتوگرافی سحاب در سال ۱۳۱۵ خورشیدی، وی به همراه فرزندش عباس سحاب، این موسسه را تأسیس کرد؛ نخستین موسسه نقشه‌نگاری رسمی در ایران و خاورمیانه که موجب ارتقاء عملی دانش جغرافیا در کشور شد تدریس و نقش اداری صحاب در مدارس مکتب‌خانه، آلیانس، دارالفنون و دانشسرای عالی تدریس کرد. همچنین در وزارت معارف، اداره کتابخانه ملی تهران، آموزش‌وپرورش، و اداره اوقاف نقش کلیدی داشت