اروین دی. یالوم

اروین دیوید یالوم (Irvin D. Yalom) روان‌پزشک اگزیستانسیالیست، نویسنده و استاد بازنشسته روان‌پزشکی در دانشگاه استنفورد است. او در ۱۳ ژوئن ۱۹۳۱ در واشنگتن دی‌سی، آمریکا، در خانواده‌ای مهاجر از روسیه متولد شد. تحصیلات و حرفه یالوم تحصیلات پزشکی خود را در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رساند و دوره تخصصی روان‌پزشکی را در دانشگاه استنفورد گذراند. او به‌عنوان استاد روان‌پزشکی در دانشگاه استنفورد فعالیت کرده و به‌عنوان یکی از پیشگامان روان‌درمانی گروهی و روان‌درمانی اگزیستانسیالیستی شناخته می‌شود. آثار و تألیفات یالوم نویسنده کتاب‌های متعددی در زمینه روان‌درمانی و فلسفه است. برخی از آثار برجسته او عبارت‌اند از: "وقتی نیچه گریست": رمانی که ترکیبی از فلسفه و روان‌درمانی است و به بررسی ملاقات خیالی بین فردریش نیچه و یوزف برویر می‌پردازد. "درمان شوپنهاور": داستانی که مفاهیم فلسفی آرتور شوپنهاور را با روان‌درمانی ترکیب می‌کند. "هدیه روان‌درمانی": نامه‌ای باز به نسل جدید درمانگران و بیمارانشان که تجربیات و توصیه‌های یالوم را در بر دارد. "مسئله اسپینوزا": رمانی که به زندگی و افکار باروخ اسپینوزا، فیلسوف هلندی، می‌پردازد. "هر روز کمی نزدیک‌تر": کتابی که تجربه مشترک یالوم و یکی از بیمارانش را در طول جلسات درمانی شرح می‌دهد. سبک و تأثیر یالوم در نوشته‌هایش به‌طور منحصربه‌فردی مفاهیم فلسفی را با تجربیات روان‌درمانی ترکیب می‌کند و به بررسی مسائل وجودی مانند مرگ، آزادی، انزوا و بی‌معنایی می‌پردازد. آثار او تأثیر قابل‌توجهی بر حوزه روان‌درمانی و آموزش آن داشته است.