کتاب الکترونیکی زیباتر از حقیقت الکترونیکی

کتاب زیباتر از حقیقت به‌قلم مهدی شادخواست و ویراستهٔ سمانه مومن برمی را انتشارات شاملو منتشر کرده است. این کتاب مجموعه‌ای از مقالات، مصاحبه‌ها و نقدو‌نظرهای مهدی شادخواست پیرامون موضوعات ادبی است. درباره کتاب زیباتر از حقیقت کتاب حاضر گزیده‌ای از مقالات، مصاحبه‌های مهدی شادخواست، نویسنده و شاعر و منتقد ادبی معاصر است که به‌همراه نقد و نظر سایرین دربارهٔ آثار او، مرجع مناسبی برای شروع مطالعهٔ نقد ادبی و باز کردن باب مطالعه و تحقیق بیشتر در باب پژوهش‌های ادبی است. خواندن کتاب زیباتر از حقیقت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم علاقه‌مندان به شعر و ادبیات فارسی، دانشجویان رشته‌های زبان و ادبیات فارسی و محققان این رشته از خواندن این کتاب سود خواهند برد. بخشی از کتاب زیباتر از حقیقت آقاي شادخواست! وضعیت شعر امروز را چگونه می بینید؟ در ۲ دههٔ اخیر، جریان‌های مختلفی در عرصهٔ شعر ظهور کرد‌ه‌اند که ازآن‌جمله می‌توان به شعر حرکت، شعر پسانیمایی، شعرهای اجرایی و زبانی رضا براهنی و شعر گفتارونسل امروز (فرامدرن) اشاره کرد. ازاینمیان به‌جز سیدعلی صالحی (شعر گفتار) غالباً تحت‌تلثیر پست‌مدرنیسم قرار دارند. هر چند شعر حرکت مدعی شیوه و جریان تازه‌ای در شعر امروز است، باید خدمتتان عرض کنم که حدوداً صد سال پیش در غرب شعر حرکت با بیانیهٔ محکمی پا به عرصهٔ وجود گذاشت و طرفداران فراوانی نیز یافت . صالحی شعر گفتار را از نیما و فروغ گرفت، گسترش داد و به نام خود به ثبت رساند و انصافاُ در این شیوه نیز سربلند بیرون آمد . اگرچه وی نتوانست از دم تیغ سرزنش مدعیان شعر پسامدرن شانه خالی کند، با این وصف، شعر او، نسبت به سایر جریان‌های ۲ دههٔ اخیر از نظر حجم خوانندگان از طیف وسیع‌تری برخوردار است. برخی از شاعران جوان باآنکه مدعی مؤلفه‌ها و شاخصه‌های مرگ مؤلف، سپیدخوانی، نحوگریزی، معناگریزی، ساختارشکنی، آشنایی‌زدایی و استحاله هستند، با استناد به دستاوردهای مذکور و نیز شاخصه‌های مکتب مدرنیسم، آن‌ها را مصادره‌به‌مطلوب کرده و در پی کوبیدن پیشگامان شعر نو و جریان‌های دیگر برمی‌آیند؛ در‌صورتی‌که آن‌ها به‌نوعی متأثر از شاعران نیمایی و غیرنیمایی (شاملو، فروغ، رویایی و صالحی) هستند و طرفه‌تر اینکه آنها آشنایی چندانی نیز با موازین و مقررات مکاتب غربی ندارند و برای اینکه از قافله عقب نمانند، دم از تئوری‌های مدرن و پست‌مدرن می‌زنند! با این تفاصیل چگونه می‌شود در این مجال کوتاه، دربارهٔ وضعیت شعر امروز سخن گفت!»