درآمدی بر کارآمدی در نظام سیاسی اسلام

تأمین نیازها و خواسته های مردم از اهداف همۀ نظام های سیاسی است؛ از این رو، نظام های سیاسی باید علاوه بر پرداختن به مبانی نظری خود زمینه های مناسب تأمین این نیازها و تقاضاها را نیز مدنظر قرار دهند، از این حیث نظام سیاسی اسلام با سایر نظام هایی که دارای مبانی بشری هستند، تفاوت های بسیاری دارد. نظام های سیاسی بشری عمدتاً درگیر تأمین نیازهای شهروندان خود هستند، اما از آن جا که این سلایق و نیازها به دلیل تفاوت اموری سیار و متغیرند – چرا که در افراد مختلف متفاوتند و در طول زمان دچار تغییر و تحول می شوند – نظام های سیاسی نیز به تبع این دگرگونی ها متحول شده، خود را با آن ها تطبیق می دهند. در مقابل، پذیرش مبانی الاهی برای تنظیم زندگی سیاسی – اجتماعی، مبتنی بر اصول ثابتی است که مشروعیت و حقانیت خود را از آموزه های دینی – اسلامی گرفته اند. تغییراتی که ممکن است در این اصول رخ دهد، مطابق با مکانیزم های پذیرفته شده در سنت اسلامی است، از این رو برخلاف دیگر نظام های سیاسی که مشروعیتشان بر مبنای کارآمدیشان است، در نظام اسلامی، مشروعیت دارای صبغه ای الاهی است و کارآمدی نظام، محصول عملکرد بهینۀ کارگزاران می باشد. در واقع چنین مقدماتی منجر به طرح پرسش دربارۀ کارآمدی در نظام سیاسی اسلام می شود.

کتاب درآمدی بر کارآمدی در نظام سیاسی اسلام به دنبال پاسخ این سؤال است که: «مفهوم نظری و عملی کارآمدی و کارآیی در نظام سیاسی اسلامی به چه معنا ودارای چه شاخصه هایی است و از سوی دیگر چه راهکارهایی برای افزایش کارآمدی نظام فعلی جمهوری اسلامی قابل پیش بینی و پیشنهاد است؟»

فصل اول: کارآمدی و کارایی در علم مدیریت

فصل دوم: کارآمدی و کارایی در علم سیاست و نظریات توسعه

فصل سوم: کارآمدی و کارایی در اندیشه امام علی(ع)

فصل چهارم: دیدگاه و راهکارهایی جهت افزایش کارآمدی نظام جمهوری اسلامی ایران