مصطفی ازکیا

مصطفی ازکیا، متولد ۱۳۲۰ در تنکابن، جامعه‌شناس ایرانی و استاد بازنشسته گروه توسعه روستایی دانشگاه تهران است. او را بنیان‌گذار رشته توسعه روستایی در ایران می‌دانند. ازکیا دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد علوم اجتماعی را در دانشگاه تهران گذراند و دکترای جامعه‌شناسی را در سال ۱۳۵۹ از دانشگاه آبردین دریافت کرد. ​ آثار و فعالیت‌ها: کتاب‌ها: «جامعه‌شناسی توسعه و توسعه نیافتگی روستایی ایران»​ «رهیافت‌ها و روش‌های تحقیق کیفی در توسعه روستایی»​ «توسعه پایدار روستایی»​ «نظریه‌های توسعه»​ «جامعه‌شناسی توسعه»​ «مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی توسعه روستایی»​ «توسعه روستایی با تأکید بر جامعه روستایی ایران»​ «رهیافت‌ها و روش‌های تحقیق کیفی در توسعه روستایی»​ «جامعه‌شناسی توسعه و توسعه‌نیافتگی روستایی ایران»​ «نظریه‌های توسعه»​ «توسعه روستایی: اولویت‌بخشی به فقرا (حمایت از اقشار آسیب‌پذیر)»​ «نظریه‌های اجتماعی معاصر با رویکرد توسعه»​ «جامعه‌شناسی توسعه»​ مقالات علمی: «مدرنیزاسیون در جامعه‌ای قبیله‌ای-دهقانی در جنوب ایران»​ «نقش سرمایه اجتماعی در ایجاد انجمن‌های تولیدی روستایی: مطالعه موردی حوزه آبخیز سد کرخه»​ «فقر، آسیب‌پذیری و توسعه: مطالعه موردی روستاهای گرمسار و دشت آزادگان»​ «جامعه‌شناسی توسعه و توسعه‌نیافتگی روستایی در ایران»​ «تحلیل جامعه‌شناختی تأثیر انقلاب اسلامی بر جامعه روستایی ایران»​ «نقدی بر نظریه‌های توسعه در جوامع روستایی»​ «بررسی تأثیر برنامه‌های توسعه روستایی بر بهبود وضعیت اجتماعی-اقتصادی روستاییان»​ «مطالعه تطبیقی توسعه روستایی در ایران و کشورهای در حال توسعه»​ «نقش آموزش و پرورش در توسعه روستایی: مطالعه موردی استان گلستان»​ «بررسی تأثیر مشارکت مردمی در پروژه‌های توسعه روستایی: مطالعه موردی استان خراسان رضوی»​ «توسعه پایدار روستایی: مفاهیم، اصول و راهکارها»​