کتاب آویدوریان (پایان اتحاد)

صدهزار سال قبل زمانی که هیچ اثری از تمدن بشر وجود نداشت، موجودات دیگری زمین را در اختیار داشتند، موجوداتی باهوش و قدرتمند که هیچ کدامشان قدرت‌طلب نبودند.

متأسفانه بشر در تمدنی که بعدها پدید آورد تفاوت میان این دو را هرگز درنیافت.

اما آنها چه موجوداتی بودند؟

همه چیز برای تمام گونه‌ها در زمین فراهم بود و هیچ خطری آنها راتهدید نمی‌کرد. هیچ عاملی برای ترسیدن وجود نداشت. تا اینکه، روزی روزگاری در شرق دور، پلیدی نمایان شد و مردابی سیاه مانند چشمه‌ای جوشان از دل زمین بیرون زد. گازهای سمی و شیره سیاه و متعفن این مرداب شوم به سرعت پیشروی می‌کردند تا آنجایی که تمام شرق را در بر گرفتند و آن را به برهوتی بی همتا مبدل ساختند.اما این تمام آن اتفاق شومی نبود که گونه‌های ساکن زمین را تهدید می‌کرد.مرداب سیاه از دل خود موجوداتی را به بیرون می‌کشاند. موجوداتی درنده و شیطانی که همواره تشنه کشتن بودند.اما دنیا پروردگار مهربانی هم داشت که بسیار قدرتمند بود.ساکنین دنیای روی زمین امید خود را به او بستند تا از آنها در مقابل پلیدی محافظت کند.پروردگار در پاسخ به این درخواست تصمیم بزرگی گرفت و گونه‌ای را برای مقابله با موجودات شیطانی خلق کرد.

آن گونه جدید انسان های بالدار بودند...