کتاب آواز عقل سرخ:مروری بر اندیشه های شیخ اشراق

“حکمت اشراقی سهروردی تأثیرات چشم‌گیری در اندیشه‌های فلسفی و عرفانی مشرق زمین گذاشته است و اهل دانش بارها آثار وی را مورد مطالعه، تفسیر و بررسی قرار داده‌اند. شیخ اشراق در زندگی کوتاه خود با مطالعه عمیق تعالیم قرآن شریف، روایات اسلامی، حکمت مشاء، فلسفه یونان باستان، حکمت خسروانی و عرفان اسلامی به نوآوری پرداخت و فلسفه اشراق را بنیان نهاد.اگرچه حکمت اشراق در اوایل رشد خود مغرب زمین را تحت تأثیر قرار نداد، ولی در جهان معاصر مورد توجه عمیق برخی شرق‌شناسان غربی قرار گرفته است.در این کتاب به دیدگاه های گوناگون سهروردی برای آگاهی مخاطبانی که به این موضوعات علاقه دارند، اشاره می شود؛ بنابراین، بحث های فلسفی محض و همچنین بررسی و نقد موضوعات از عهده این کتاب خارج هستند.فصل نخست این اثر به زندگی شیخ اشراق، چگونگی رشد علمی و معنوی و همچنین آثار وی اشاره می کند.فصل دوم، به نظام فلسفی وی که شامل توضیحی درباره حکمت اشراقی و همچنین مبانی فکری اوست می پردازد که مبانی فکری و سرچشمه های حکمت شیخ اشراق آموزه های هرمس، حکمت ایران باستان، حکمت یونان باستان، عرفان اسلامی، فلسفه مشاء و قرآن شریف و روایات اسلامی را شامل می شود.فصل سوم به معرفت شناسی وی که با روش معرفتی ابن سینا و مشائیان متفاوت است، اشاره می‌کند.فصل چهارم، به خداشناسی سهروردی که شامل دلائلی بر وجود و اوصاف الهی است، اشاره می‌کند.فصل پنجم به هستی شناسی شیخ اشراق اختصاص دارد و پس از اثبات عالم مجردات و نقش کلیدی نور در هستی، به عوالم موجود و چگونگی ترتیب آنها اشاره دارد.فصل ششم که در آثار سهروردی پررنگ تر به نظر می رسد، انشان شناسی است. وی با اشاره به دو بعدی بودن آدمی، دلائلی بر تجرد نفس اقامه می کند. در ادامه نیز به عشق وجودی کائنات و عشق انسانی اشاره و راز رهایی انسان از غم غربت غربی بیان می شود و سلوک عرفانی که همان راز رهایی از غم غربت غربی است را به دانستنی های سلوک عرفانی و راه های عمل به آن تقسیم می کند.قسمتی از فصل هفتم به راهنماشناسی اشاره می کند که شامل فلسفه و هدف وجود پیامبران، ویژگی های راهنما و معجزه آنان است. در قسمت دیگر این فصل، رؤیای راستین و شرایط تحقق آن مورد بررسی قرار می گیرد.فصل هشتم و پایانی که به فرجام شناسی سهروردی اختصاص دارد، با باقی ماندن روح آدمی آغاز شده و با اشاره به نادرستی تناسخ، فلسفه انتقال روح آدمی به آخرت و بیان چگونگی آن پایان می یابد.”