کتاب ایمان دینی در اسلام و مسیحیت

ایمان یعنی کرنش انسان در برابر پروردگار و پذیرش دعوت الهی از طریق وحی. از ایمان در قرآن به عنوان امری اختیاری یاد شده و جایگاه آن نیز قلب انسان معرفی گشته است. ایمانی که اگر با معرفت و عمل صالح همراه گردد، پیامدهای مفیدی چون پذیرش ولایت الهی ، وحدت، هدایت و سعادت اخروی را به دنبال خواهد داشت. از آنجا که اندیشمندان شیعه معرفت به خدا و رسول را پایه‌های ایمان می‌دانند، خلل در هریک از این دو اصل را منجر به خروج از ایمان به شمار می‌آورند. 

نه تنها در اسلام، که سایر ادیان الهی نیز بر مسالة ایمان تاکید داشته و از آن به عنوان راهی برای رستگاری انسان یاد می‌کنند. در مسیحیت که دو تلقی از ایمان وجود دارد یکی را باور به گزاره‌هایی که خداوند از طریق وحی در اختیار بشر نهاده برشمرده و دیگری را سرسپردگی واقعی، تعلق و اعتماد به خداوند عالم می‌دانند. گرچه در نظر اول ایمان نوعی معرفت به نظر می‌رسد اما در واقع به یک حالت روحی شبیه‌تر است. پژوهش حاضر ضمن بررسی ایمان در فرهنگ اسلامی، تلقی‌های دوگانه از ایمان در دین مسیح را مورد بحث قرار می‌دهد.