حجت همیشگی

در منظومه اعتقادی اسلام، امامت علاوه بر پیوند ناگسستنی با نبوت، از اصولی چون توحید و معاد نیز جداشدنی نیست؛ به عبارت دیگر، امامت بر اساس نظامی معرفتی معنا می‌یابد که بر خداشناسی و معادشناسی مبتنی است. هنگامی که انسان درک کرد جهان آفرینش به هستی نامحدود و کمال نامتناهی تکیه زده است و هر پدیده‌ای به اندازه ظرفیت خود، ماورایش ر انشان می‌دهد که همان جهان ابدیت است، آنگاه تحت ولایت پروردگار قرار می‌گیرد و با هدایت الهی به اخلاقی پاک آراسته می‌شود که آخرین درجه کمال انسانی و مقام انسان کامل یعنی «امام» است.

کتاب حجت همیشگی، چندی از بنیادی ترین پرسش‌های مربوط به مسئله امامت را با نگاهی نو و با رعایت ایجاز و اختصار بازمی‌کاود: اینکه امامت چیست، چه نیازی به آن است، اهمیت و جایگاه آن در دین و به ویژه در نگاه قرآن چیست، امام باید چه شروط و ویژگی‌هایی داشته باشد و چه رسالت و کارویژه‌هایی را بر دوش می‌کشد، و …

در دوران کنونی، پرسش‌ها و شبهات جدیدی فراروی نسل جوان قرار گرفته است: اینکه آیا نظام سیاسی مبتنی بر امامت، نظامی کارا و کارآمد است یا نه، نسبت امامت با دموکراسی چیست، آیا امامت با خاتمیت سر سازگاری دارد یا ناقض آن است، امامت در کودکی با کدامین منطق سازگار است و چه فلسفه ای دارد؟ نیز پرسش‌های فراوان دیگری درباره علم و عصمت امامان(ع)، همواره در اذهان جوانان پرسشگر و جست و جوگر ما رژه می‌روند.

از میان این دغدغه‌ها، نویسنده کتاب، آقای حمیدرضا شاکرین کوشیده است پرسش‌ها و شبهات پربسامدتر را بررسی کند و در حد امکان، متناسب با دانش و سلیقه جوانان دانشگاهی، بدان‌ها پاسخی در خور گوید.