نسخه وب اپلیکیشن پنجره

خانه علاقه‌مندی‌ها 0 اکانت

کتاب دو نمایشنامه تجربی

موجود

این دو نمایش‌نامه حاصل سفری تجربی در بازه‌ای سی‌ساله‌اند. «گزارش محرمانه‌ی اکتاویو والدزرا» را در سال ۱۳۶۵، زمانی که ۲۴ ساله بودم، نوشتم و در زمستان ۱۳۶۶ روی صحنه بردم. هنگام نگارش آن، تحت تأثیر شیوه‌ی روایت و ترفندهای نمایش‌نامه‌نویسانی همچون آگوست استریندبرگ، تورنتون وایلدر، موری شیسگال و اکبر راد

+ بیشتر
محمد رحمانیان نویسنده، کارگردان و نمایش‌نامه‌نویس برجسته‌ی ایرانی است که آثارش تأثیر قابل‌توجهی بر تئاتر معاصر ایران داشته است. او متولد ۱۳۴۰ در تهران است و از دهه‌ی ۶۰ فعالیت حرفه‌ای خود را در حوزه‌ی نمایش‌نامه‌نویسی و کارگردانی آغاز کرد. رحمانیان به دلیل سبک خاص روایت، دیالوگ‌های زنده و استفاده‌ی خلاقانه از عناصر تاریخی و اجتماعی در آثارش شناخته می‌شود. او از شاگردان استاد حمید سمندریان بوده و در طول فعالیت هنری‌اش آثار متعددی را نوشته و به صحنه برده است. برخی از نمایش‌های مطرح او عبارت‌اند از: - مصاحبه - فنز- روز حسین - پل - ترن - خانه‌ی پدری -آیینه‌های رو‌به‌رو-مانیفست چو رحمانیان علاوه بر نمایش‌نامه‌نویسی، در سینما و تلویزیون نیز فعالیت داشته و در برخی فیلم‌ها و سریال‌ها به عنوان نویسنده یا مشاور حضور داشته است. او در سال‌های اخیر با اجرای نمایش‌های تلفیقی که از ترکیب تئاتر، موسیقی و سینما بهره می‌برند، تجربه‌های تازه‌ای را در عرصه‌ی تئاتر ایران رقم زده است. یکی از ویژگی‌های بارز آثار رحمانیان، پرداختن به مسائل اجتماعی و تاریخی با زبانی شاعرانه و نمایشی است. او به تئاتر مستند و روایت‌های چندلایه علاقه دارد و از این طریق، داستان‌هایی را روایت می‌کند که گاه ریشه در تاریخ معاصر ایران دارند. رحمانیان با وجود چالش‌های مختلفی که در سال‌های اخیر با آن مواجه بوده، همچنان یکی از چهره‌های مهم و جریان‌ساز تئاتر ایران محسوب می‌شود.
محمد رحمانیان نویسنده، کارگردان و نمایش‌نامه‌نویس برجسته‌ی ایرانی است که آثارش تأثیر قابل‌توجهی بر تئاتر معاصر ایران داشته است. او متولد ۱۳۴۰ در تهران است و از دهه‌ی ۶۰ فعالیت حرفه‌ای خود را در حوزه‌ی نمایش‌نامه‌نویسی و کارگردانی آغاز کرد. رحمانیان به دلیل سبک خاص روایت، دیالوگ‌های زنده و استفاده‌ی خلاقانه از عناصر تاریخی و اجتماعی در آثارش شناخته می‌شود. او از شاگردان استاد حمید سمندریان بوده و در طول فعالیت هنری‌اش آثار متعددی را نوشته و به صحنه برده است. برخی از نمایش‌های مطرح او عبارت‌اند از: - مصاحبه - فنز- روز حسین - پل - ترن - خانه‌ی پدری -آیینه‌های رو‌به‌رو-مانیفست چو رحمانیان علاوه بر نمایش‌نامه‌نویسی، در سینما و تلویزیون نیز فعالیت داشته و در برخی فیلم‌ها و سریال‌ها به عنوان نویسنده یا مشاور حضور داشته است. او در سال‌های اخیر با اجرای نمایش‌های تلفیقی که از ترکیب تئاتر، موسیقی و سینما بهره می‌برند، تجربه‌های تازه‌ای را در عرصه‌ی تئاتر ایران رقم زده است. یکی از ویژگی‌های بارز آثار رحمانیان، پرداختن به مسائل اجتماعی و تاریخی با زبانی شاعرانه و نمایشی است. او به تئاتر مستند و روایت‌های چندلایه علاقه دارد و از این طریق، داستان‌هایی را روایت می‌کند که گاه ریشه در تاریخ معاصر ایران دارند. رحمانیان با وجود چالش‌های مختلفی که در سال‌های اخیر با آن مواجه بوده، همچنان یکی از چهره‌های مهم و جریان‌ساز تئاتر ایران محسوب می‌شود.

توضیحات

این دو نمایش‌نامه حاصل سفری تجربی در بازه‌ای سی‌ساله‌اند. «گزارش محرمانه‌ی اکتاویو والدزرا» را در سال ۱۳۶۵، زمانی که ۲۴ ساله بودم، نوشتم و در زمستان ۱۳۶۶ روی صحنه بردم. هنگام نگارش آن، تحت تأثیر شیوه‌ی روایت و ترفندهای نمایش‌نامه‌نویسانی همچون آگوست استریندبرگ، تورنتون وایلدر، موری شیسگال و اکبر رادی بودم؛ ادای احترامی به پیشگامانی که نقشی کلیدی در پیشرفت نمایش‌نامه‌نویسی در ایران و جهان داشتند.

سه دهه بعد، در زمستان ۱۳۹۵، این فرصت دست داد که در جریان یک کارگاه طولانی، نمایش‌نامه‌ی دیگری را با گروه هنرجویان مهتاب نصیرپور به اجرا بگذارم: «بیست نمایش‌نامه‌ی کوتاه درباره‌ی سلفی». در این فاصله، تجربه‌های تازه‌ای اندوختم که در پرداختن به این نمایش‌نامه تأثیر بسزایی داشت. این تجربه، برای من نوعی آزادی به همراه آورد؛ امکانی برای بازآفرینی پدیده‌ای آشنا و تکراری به نام «سلفی» از زاویه‌ای نو.

 این کتاب ، در پنجره هم اکنون در دسترس شماست

پنجره بازار جامع آنلاین خرید و فروش کتاب


مشخصات

دسته بندی :
کد کتاب : EP_4313
ناشر : انتشارات نشر چلچله
مولف :
قطع : رقعی
تعداد جلد : 1 جلد
نوع جلد : جلد نرم
تعداد صفحات : 141
شابک : 978-6-2256-5130-2
نوبت چاپ : 1
سال چاپ : 1402
وزن : 1000 گرم

نظرات کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.

کتاب به سبد خرید افزوده شد!

امکان افزودن تعداد بیشتر به سبد خرید وجود ندارد!