کتاب پیری فرهنگی و فرهنگ پیری

ملت‌ها دقیقا شبیه انسان‌های زنده‌اند با همان روحیات و خصوصیات موجود زنده. همانطور که انسان‌ها جوانی و پیری دارند ملت‌ها نیز همینطورند. آدم‌ها گاهی بیمار می‌شوند و گاهی سالم‌اند. گاهی تنبل می‌شوند و گاهی خرفت و کودن. در یک برهه افسرده‌اند و در یک برهه شاد و باانگیزه. دقیقا ملت‌ها نیز همینطورند. ملت‌ها گاهی جوانند و گاهی پیر و گاهی می‌میرند. زمانی با هوشند و زمانی خرفت و کودن. گاهی شادند و گاهی افسرده.

همانطور که هر انسانی خصلت‌ها و عادت‌های خودش را دارد و با آنها زندگی می‌کند و سرنوشت خود را می‌سازد، هر کشور و ملتی نیز خصوصیات و اخلاقیات خودش را دارد که با آنها زندگی می‌کند و سرنوشت خود را بر اساس آن رقم می‌زند. بعضی ملت‌ها عادت‌های زشتشان زیاد است و بعضی ملت‌ها عادت‌های نیکشان. ملت‌ها دقیقا به سبب اخلاق و عادت‌های زشت‌شان است که مریض می‌شوند و اگر خود را مداوا نکنند آنقدر نحیف می‌شوند تا از پا درآیند.

 اگر منتظر قهرمانی هستیم که دست ما را بگیرد یا به مداوای ما بپردازد سخت در اشتباهیم. ما در تاریخ خود، ابرقهرمانی داشتیم به نام نادرشاه که این قهرمان بزرگ تا افغانستان و ترکستان و هندوستان رفت و خاک آنها را به توبره کشید و هند را با همه عرض و طولش غارت کرد و به ایران آورد ولی چند باب مدرسه و حمام و کتابخانه و دانشگاه برای این مردم بیچاره نساخت و غیر از آدمکشی و خشونت هیچ دستاورد دیگری به جا نگذاشت. این کتاب به بیان خلقیات ملی ایرانیان و علت عقب ماندگی جامعه ایرانی و راه حل‌های آن می پردازد.