نگاهی قرآنی به حق و باطل

حق و باطل از جمله واژگانی هستند که با دربرگرفتن معانی و مصادیق متفاوت در تمام اعصار برای ارزش‌گذاری امور متفاوت بکارگرفته‌شده‌اند. حق به دو دستة کلی تقسیم می‌شود: حق ثبوتی (هستی‌شناسی) و حق اثباتی (معرفت‌شناسی) که هر کدام معیار خاص خود را دارد. عقل و احساس که دو ابزار بسیار مهم انسان جهت شناخت می‌باشند، برای شناخت حق و حقیقت نیز انسان را یاری می‌کنند؛ با این حال عقل انسان به تنهایی قادر به کشف و درک تمام حقیقت نبوده، برای سعادت انسان کافی نیست. بنابراین برای درک عمیق حق و باطل عقل بشر نیازمند نیرویی برتر و داناتر است و چه نیرویی شایسته‌تر از خدای متعال برای تایید و جهت‌بخشیدن به یافته‌های عقل؟ ازاین‌رو قران که کتاب هدایت است با بیان بعضی مصادیق و علایم در آیات خود، حقایق را به ما معرفی کرده، معانی متفاوت حق و حقیقت را بیان می‌کند. هوالحق و انه یحیی الموتی: او حق است و کسی است که مردگان را زنده می‌کند…